Czekoladowy początek dnia z orchideą w tle:-)

Pobudka o 6 z minutami, 

Flaszeczka mleczka,

ubieranie, mycie i .... śniadanko.

 Pierwsze.

Dziś chlebek z NUTELLĄ. 

Technika jedzenia - nutella zlizana do żywego chleba (2-latek; 

5-latka zjada całą kanapkę).

Przed siódmą już jedziemy do przedszkola, 

ubieramy buty

i Złotowłosa obserwuje moją "Piękną Jadźkę": 

"Mami, dein kwiatek hat eine merkwürdige Blüte.

K..., vorsicht, nicht anfassen" 

Do głowy by mi nie przyszło, że Złotowłosa zna takie słowa, 

jak " merkwürdige Blüte" czyli dziwny kwiatek -

ale już nieraz mnie zaskoczyła.

Uwielbiam słuchać, jak coś opowiada,

mieszając przy tym niemiłosiernie polski i niemiecki :-)))

A "Piękna Jadźka" zakwitła mi po kilku miesiącach przerwy -
jej prawdziwe kwiaty to te z żółtymi "środkami".

Te z czerwonym to sztuczna gałązka,
którą wtykam do doniczki,
kiedy tym prawdziwym kwiatkom
ma się już na opadnięcie.

Uroczy RECYKLING

Powiem prosto z mostu - dzisiaj będzie o śmieciach....
i o moim szczęściu. Tak, tak - będzie też o szczęściu z tym związanym:-)
Będę się najzwyczajniej na świecie chwalić! A co tam...

Kocham niemieckie wystawki, tzw. Sperrmüll 

(wujek Gugiel tłumaczy to jako odpady wielkogabarytowe) hahaha - 

chodzi o przedmioty, które normalnie nie mieszczą się do kubła na śmieci. 

Miasto wyznacza dla każdej ulicy 2 terminy w roku (z reguły wiosną i jesienią),
kiedy przed dom można wystawić to wszystko, czego już się nie potrzebuje.
Zazwyczaj są to 2-3 dni. 

U nas były to trzy dni pod koniec maja :-))))))
Cuda na kiju można znaleźć - meble, zabawki, urządzenia elektryczne -
praktycznie wszystko.

Nie wiem, jak to jest - ale ja jeszcze niczego nie wystawiłam...

wręcz przeciwnie - udałam się na przejażdżkę samochodową po mieście:-))))

i przywiozłam ... między innymi ....

......tego oto konika na biegunach!!!!

Stał sobie przed .... przedszkolem Złotowłosej!!!

Nie ma jednego uchwytu, ogon i grzywa są do wymiany
(tak nawiasem mówiąc - nie mam kompletnie pojęcia, jak
się za to zabrać - są wepchnięte w szczeliny w drewnie i przyklejone). 

I tak poza tym jest zupełnie ok - piękne zdrowe drewno:-)))

Już zaczęłam go traktować papierem ściernym - warstwa lakieru

nie jest gruba, szlifowanie idzie dość gładko:-)

Marzy mi się ten konik w kolorze oczywiście BIAŁYM:-)))
I tutaj westchnę sobie z ulgą - jak dobrze, że mam warsztat stolarski,
bo pyli się przy takim szlifowaniu niemiłosiernie...

Przytargałam jeszcze niebieską (w odcieniu chabrów)
ławkę ogrodową - ma uszkodzoną jedną nogę (już kupiłam deskę
odpowiedniej grubości), ale na jej "okazję" będzie osobny post
i wtedy ją pokażę. Tak samo jak przyczepkę rowerową
dla dzieci:-))))))

A podczas spaceru w zeszłą niedzielę w centrum Münster
 znalazłam ogłoszenie na słupie -
"oddam witrynę i szafę dwudrzwiową za darmo - są zbyt dobre,
żeby je wystawić na Sperrmüll - jest tylko jeden warunek -
trzeba je u mnie odebrać osobiście."
I podany numer telefonu. Zadzwoniłam....
szafa dwudrzwiowa już poszła, ale zdjęcia witryny dostałam
jeszcze tego samego dnia na mojego maila .....
.... i dziś o 10.00 jedziemy ją odebrać.
Dobrze, że szef mojego Ka. ma przyczepkę, a my hak przy samochodzie:-)))

Oczywiście już wybrałam dla niej nowy kolor i odpowiednie miejsce
w domu.

Nie wierzę we własne szczęście

I na koniec jeszcze latarenki do naszej altanki w ogrodzie -
tych nie znalazłam na śmietniku,
ale sama własnymi "ręcoma" zrobiłam -

ze zwykłych słoików, polskich koronek, sznurka konopnego 

i cienkiego drutu. Koronki przymocowałam do słoików

gorącym klejem. Wykorzystałam słoiki w kolejności - po polskim majonezie,

 ogórkach kiszonych i po niemieckich parówkach:-)))

Pozdrawiam wszystkich zaglądających i miłej niedzieli życzę:-)))))

Kuchenne dodatki itp.

Na razie nie mogę jeszcze pokazać mojej całej kuchni, 

nie osiągnęłam jeszcze zamierzonego efektu końcowego - 

a prace trwają od bardzo dawna, i jeszcze potrwają hoho... nie wiem do kiedy. 

Szyję więc sobie dodatki do kuchni i innych pomieszczeń w domu. 

Na pierwszy ogień idzie kraciasto - pastelowe serduszko 

(i niezamierzona reklama mojego robota kuchennego),

 biała bawełniana girlanda z trójkątów oraz 

koszyczek na pieczywo albo jakieś kuchenne przydasie:-)

Tutaj kolejne serduszko z białej bawełny powieszone

na świeczniku naszego zabytkowego pianina 

(jeszcze go nie pokazywałam, jak i wielu wielu innych rzeczy, 

ale obiecuję - kiedyś przyjdzie i na nie kolej)

A na koniec zaległy prezent na Dzień Matki, 

który pofrunie do Polski, do mojej Mamy 

Rocznicowe CANDY

Panie, Panowie :-)))

Zapraszam wszystkich chętnych 


na rocznicowe 


CANDY !!!

Rocznica nie dotyczy jednakże prowadzenia mojego bloga.

W zeszłym roku 5. czerwca przeprowadziliśmy się do Niemiec. 

Całą Bombonierą oczywiście. Jaki był ten rok dla nas? 

Na pewno trudny - wszystko nowe, inne, czasami podobne do tego, 

co zostawiliśmy za sobą w Polsce, ale generalnie był to rok bardzo udany. 

Dzieci nauczyły się mówić po niemiecku, uwielbiają swoje przedszkola, 

szkoły i nowych przyjaciół. Z tymi "starymi" w Polsce mają nieustanny kontakt 

dzięki internetowi i telefonom. 

To był niezwykle "krótki" rok - ten czas minął mi niepostrzeżenie. 

Udało mi się z grubsza okiełznać nasz straszny dwór, który już tak nie straszy. 

Uporządkowaliśmy przydomowy park, stworzyłam ogródek warzywny i jeszcze wiele, 

wiele innych rzeczy udało mi się zrobić. 

Ale - co dla mnie najważniejsze - wracam powoli do sz(ż)ycia - coraz częściej udaje mi się wygospodarować czas tylko dla siebie. 

Dlatego też chciałabym uczcić tę rocznicę 
i niniejszym ogłaszam - tadam tadam - zabawę.
 Rocznicowe CANDY.  
Nie mam w tym żadnego doświadczenia, 
dlatego pozwolę sobie "zgapić" zasady od innych, 
bardziej doświadczonych blogowych koleżanek.

Do wygrania oferuję Wam 

- nie takie wspaniałości jakie można wygrać np. u Magdaleny

czy Alicji - ale mam nadzieję, że Wam się choć trochę spodobają - 

bawełniane woreczki -  jeden komplet zawiera:
 jeden woreczek cały biały, z bawełnianymi koronkami i
drugi z napisem Lawenda.


A do wygrania są TRZY komplety (po dwa woreczki). 

Żeby wziąć udział w zabawie

wystarczy w komentarzu wyrazić chęć udziału
oraz zamieścić podlinkowane zdjęcie (pierwsze w tym poście)
 z informacją o candy na swoim blogu (osoby posiadające blog). 
Tych, którzy nie mają blogów, a chcieliby wziąć udział w zabawie,
proszę o pozostawienie maila w swoim komentarzu. 

Chętni mogą się zapisywać do północy 30 czerwca 2012.
Wyniki losowania - trzy osoby - ogłoszę 1 lipca 2012.


A na koniec jeszcze pochwalę się tym, co uszyłam w ostatnich dniach,
a zatem : mój stary koszyczek na pieczywo dostał
"nową koszulkę"...

...a do pokoju Klary uszyłam okrągłą podusię w "babcinym" stylu:-)

Życzę Wam miłego weekendu i trzymam kciuki za wszystkich, 

którzy się zgłoszą do mojej zabawy:-)  

Biedronkowe święto...

zamiast Dnia Dziecka. Zresztą o naszym polskim Międzynarodowym Dniu Dziecka nikt tu w Niemczech nie słyszał - może kiedyś, w erze NRD i Ericha Honeckera i przyjaźni wszystkich państw socjalistycznych:-))) Od rana niebo zasnute ciemnymi chmurami, ale nie padało. O 9:00 mieliśmy się spotkać w Wildparku na pikniku z okazji Święta Biedronki. Zawiozłyśmy ze Złotowłosą naszego Najmłodszego do jego przedszkola, za 5 dziewiąta wjechałyśmy na parking przy naszym miejscowym Wildparku, w tym momencie na przednią szybę samochodu spadły pierwsze krople deszczu. Gdy otwierałam klapę bagażnika zaczęło lać jak z cebra, już nie wyjmowałam kosza piknikowego, ale gdy z powrotem usiadłam na swoim miejscu w aucie, byłam przemoczona do suchej nitki. Za kilka minut Wychowawczyni rzuciła hasło, że jedziemy do przedszkola i tam zrobimy nasz piknik.

Złotowłosa z nosem zwieszonym na kwintę siedzie na piłce, którą miał być rozegrany mecz na trawie. Wprawdzie koce piknikowe rozłożone, kanapki zjedzone, ale co to za piknik?????

Jedna z pań wychowawczyń malowała chętnym dzieciom i rodzicom twarze:-)

Inna pani i rodzice pomagali wycinać czarne i czerwone kropki na koszulki:-)

Kto już miał kropki, mógł poczytać książkę albo porozmawiać z innymi rodzicami. Stolik z termosami kawy i filiżankami umilał dorosłym Biedronkowe Święto:-)

W kuchence naszych dzieciaków, która zarazem jest kącikiem do malowania i robienia wycinanek robiliśmy opaski na głowy. Oczywiście z czułkami:-)

Pan wychowawca zbudował dla dzieciaków w sali gimnastycznej biedronkowy tor przeszkód:-)

Ogromna frajda - zjazd po "pochylni" z rurkami zabezpieczonymi pianką - żeby nie było zimno i zjazd był bezpieczny:-)

Każde dziecko namalowało na szybie swoją biedronkę:-)

A na zakończenie dzieci poczęstowały nas muffinami upieczonymi przez siebie, zaśpiewały wesołe biedronkowe piosenki i potańczyły na łące:-)